Er zijn een paar momenten in je leven en je carrière dat het schaamrood op je wangen staat. Ofwel kan je je dan in alle stilte terugtrekken zodat je niet meer in de belangstelling staat. Of je kan je er niets van aantrekken. Zo’n momentje bij mij is het verhaal van ‘een broek vol zand’.
Het lamme tamme paard
Tijdens de opleiding bij E-quine.com trainden we in één van de praktijkweekens met de dubbele lijnen in een grote piste in plaats van in een longeerpiste. Er was een parcours opgesteld met kegeltjes en balkjes. De oefening was bedoeld om beter te leren sturen zonder de wanden van de longeerpiste als hulp. Maar dan is het wel handig als je paard een beetje vooruit is.
Het paard waar ik op dat moment mee werkte kon zo het labeltje van ‘lamme tamme’ opgeplakt krijgen. Wat doe je dan om hem aan te sporen? Het standaard patroontje: eerst meer energie, een paar klak-geluiden en met de lijnen flapperen. Niets werkte, het paard ging wel vooruit maar tegen een belachelijk laag tempo waardoor ik steeds te dicht bij zijn billen kwam.
Toen had ik het lumineuze idee om effe met 1 voet op de grond te stampen. En ja hoor dat werkte… een beetje té goed. Het paard schoot uit de startblokken en de automatische reactie is dan om de lijnen te blijven vasthouden waardoor je een waterski-effect krijgt. Dat gebeurt wel meer tijdens de lange lijnen als je paard ervandoor gaat. Alleen stropte ik dan ook nog ergens waardoor ik plat vooruit gekatapulteerd werd en op mijn buik in het zand lag.
Doodse stilte, niemand wist goed hoe te reageren. Daar lag ik dan… en bedacht me dat het zo’n grappig zicht moest geweest zijn voor de omstaanders. Dus ik stond recht met een grote smile op mijn gezicht. Zodra de anderen dit zagen kreeg iedereen de slappe lach, met instructrice Sanne op kop. Als ik haar nu tegen kom laat ze me er nog altijd even aan herinneren. Aan mijn val met een broek (en een BH) vol zand als gevolg.
Iedereen heeft wel eens iets voor
In plaats van het luchtig op te nemen had ik ook met rode kaken kunnen afdruipen en één of andere uitvlucht verzinnen. Maar wat zou dat uitgehaald hebben? Zo laat ik tijdens het materiaal klaarzetten soms dingen vallen, stoot mijn hoofd of struikel waar klanten bij staan. Zo heeft iedereen wel eens iets voor.
Het is misschien grappiger als je het bij een ander ziet gebeuren. Maar het maakt je gewoon menselijk. Alles hoeft niet perfect als je met je paard aan het trainen bent. Hou het luchtig en als je ergens een steekje laat vallen waarvan je rode kaken krijgt, lach eens en probeer het opnieuw.
Wil jij ook liever een luchtige training waar eens een lach vanaf kan en er toch stappen vooruit gezet worden? Dan ben je bij mij aan het goede adres. En je paard zal blij zijn dat er geen twee gespannen pegels naast hem staan 😉!
Ik luister alvast graag naar jullie verhaal en eventuele bloopers tijdens een gratis kennismakingsgesprek. Boek hier volledig vrijblijvend.